Helen van de moederlijke en vaderlijke energie

Wij ontvangen kennis over liefde en afwijzing mee vanuit onze wortels. Het moederlijke en de vaderlijke energie in ons Universum verbindt ons met de moederlijn en/of de vaderlijn. Twee soorten liefde.  Jij staat op de schouders van je ouders en je ouders op de schouders van hun ouders en die staan weer op de schouders van hun voorouders.

Iedere familie heeft een eigen familiethema…..

De Moederlijn vormt de dragers van liefde; De Moeder- of Vrouwenlijn representeert je verhouding tot het bestaan op aarde; de mate van je zelfwaardering die zich toont in je innerlijke sturing. De Levensvoortbrenger en levensbescherming is afkomstig uit de Vaderlijn. De Vader- of Vaderlijn representeert het vermogen om het zelfrespect, je identiteit te steunen en tijdig je grenzen in acht te nemen, door daadkracht te tonen. Van generatie op generatie geven wij liefde en haar vervormingen door via onze wortels en het baarmoederwater.

Onze startplek in dit leven, de geboortedag, is verwant aan het Paradijs. Je bent één met je omgeving. Het is de fase van de ongedeelde eenheid die je ook een spirituele eenheid kunt noemen.  In de Tzolkin geeft de toon waarop je geboren bent aan hoelang jij in die ‘spirituele eenheid’ bent en wanneer je de volgende fase gaat verkennen en toe-eigenen. Dit maakt elk mens heel uniek in het gaan van de eigen levensweg en geeft kleur aan je eigen levensvragen. De weg vanuit het Paradijs, onze wortels van het bestaan en de tijd waarin wij nu leven vertonen dezelfde wetmatigheden. Het is belangrijk hier kennis van te hebben, elke stap die je overslaat keert namelijk bij elke volgende fase en keuze terug en belemmert je op je weg. De processen lopen in elkaar over en zijn verschillend voor vrouwen en voor mannen.  Maar…

Alle kinderen en alle ouders weten het: goed ouderschap is een hele kunst. Het verhaal vertellen is een eerste belangrijke stap in de zoektocht naar erkenning en verwerking van de geschiedenis. Niet alleen de eigen geschiedenis is van belang bij biografiewerk. Ook het leren kennen van de generaties die ons zijn voorgegaan – de vaders, de moeders, de opa’s, de oma’s en wat zij doorleefd hebben geven zij energetisch door en laten ahw jouw hun levenservaring na. In de kringloop van het bestaan gaat het om deze energetische wetmatigheid die tot uitdrukking komt in medicijnwielen of het levenswiel.

Het lichaam van de moeder is de eerste ervaring in ieders individuele leven, zoals is aangegeven door de Amerikaanse mytholoog Joseph Campbell. Volgens hem is de moeder met een kind het basisbeeld van de mythologie. Hij betoogt dat er een mythische participatie is tussen de moeder en het kind en, andersom, ook tussen het kind en de moe.der, en dat onze vroege beleving van de aarde en het universum als een moeder wordt meegenomen naar onze volwassen ervaring.

Het unieke van de vrouwen is dat zij menstrueren en kunnen baren; dit beïnvloedt het denken en handelen van vrouwen en deze dienende rol naar het leven toe maakt hen bijzonder. Het belang van het schrijven van Her-story in man en in vrouw is het in balans brengen van het mannelijke en het vrouwelijke. Dit geldt niet alleen voor de geschiedenis, maar ook voor religie en kunstwetenschappen.

De oermoeder staat voor de levenscyclus van geboorte, leven en dood.
Zij staat voor de doorgaande voortgaande beweging van het leven.
Het gaat niet om overleven, het gaat om leven.

Ik denk dat wij het niet echt beseffen, maar in de huidige tijd nemen wij afscheid van de patriarchale autoriteitsvorm die ongeveer tienduizend jaar bestaan heeft. Deze was allesbepalend op seksueel, sociaal, religieus, politiek en economisch vlak. Met een moederwond (vaderwond) wordt je niet zelfstandig. Niet alleen de relatie met onze moeders, de invloed van het patriarchaat op de vrouwenlijn heeft ook een stempel gedrukt op de wijze waarop wij onze vaders, broers, vrienden en echtgenoten omarmen.

Eén van de primaire taken in het proces om de moederwond te helen is ons “moeder gat” te identificeren. En om dat gat bewust te vullen met voeding vanuit ons eigen innerlijk, in plaats van onbewust anderen te vragen dat voor ons te doen.

 

Het in balans (onthecht) bij elkaar laten komen van de mannelijke en vrouwelijke energie, en stijlen gaat toch vooral over verbonden blijven en zijn met elkaar. Sharen en caren zijn basiselementen in de opvoeding van kinderen.Het zijn niet alleen persoonlijke issues met onze moeders en vaders, maar het is ook een collectief veld en zelfs een spiritueel veld…..

Zullen we eens contact maken met jou en het pasgeboren kind?

Het kind, jij, dat wordt geboren maakt de ouders tot ouders. Zonder kind, geen vader en moeder. Omgekeerd geldt hetzelfde. Hoe je naar je ouders kijkt, bepaalt je relatie met hen. Een goede relatie met je ouders staat niet vast, maar is iets dat altijd kan groeien. Meestal gaat dit het gemakkelijkst door inzicht te vinden in je eigen levensloop; de wetmatigheden leren kennen en de diepere motieven geeft vaak kracht om creatief met bestaande en nieuwe mogelijkheden om te gaan. Werkelijk vruchtbaar zijn betekent de erkenning van de eigen creatieve krachten. Historie en Herstory wordt Our Story.

De diepe band met ons familiesysteem is er een vanuit zielsverbondenheid. Wij incarneren binnen een familieconstellatie en hebben op zielsniveau meestal van tenminste vier generaties terug informatie energetisch bekeken voor we de sprong waagden. Al voor de conceptie, de afdaling naar een aards bestaan wisten we van de giften, de talenten en de onaffe zaken. We zijn het vergeten, dat oorspronkelijke zielenplan, maar diep van binnen is het er nog wel.

Vrouwen die moeder worden dragen in hun donkere baarmoeder het ‘vruchtwater’ waar het kindje in zwemt voordat dit het levenslicht ziet. Het kindje gaat van een zwanger en donker voorstadium naar de fase van het geboren worden in het licht. Dat licht op aarde is een ander licht dan het licht in de wereld waar wij vandaan komen. Het licht op aarde beleven wij meestal als donker en in het donker komen monsters tot leven. Kleine kinderen ‘zien’ monsters die zich onder het bed verschuilen, anderzijds brachten onze voorouders de helft van hun leven in het donker door. Als volwassene kun je waarnemen hoe de angst voor het donker zich manifesteert als een angst voor de toekomst, het onbekende – voor wat we niet kunnen zien. We vinden het niet prettig over zaken in het duister te tasten. Dat is wellicht een reden voor elk kind om een ego te gaan ontwikkelen. Het ego, wat ook wel een vals zelf wordt genoemd, uit zich als kleine kinderen in de fase komen waarin ‘zelf’ doen centraal komt te staan. Omstreeks het tweede, derde jaar gaan we ‘ik’ zeggen, het wordt de koppigheidsfase genoemd omdat we ineens ook ‘nee’ blijken te kunnen zeggen. Eigenlijk is het een stap naar zelfstandigheid; een moedige daad dus!

Inheemse culturen en traditionele sjamanen zeggen dat ieder mens een speciaal medicijn, talent of gave in de wereld brengt. Iedereen heeft de taak en het recht om die persoonlijke kwaliteit tot ontwikkeling te brengen en kan daarbij rekenen op steun van kracht uit andere realiteiten. Maar al te vaak wordt deze gedachte in verband gebracht met het begrip ‘matriarchaat’. Als gesproken wordt over het begrip ‘matriarchaat’ reageren sommigen angstig, anderen keren zich af, weer anderen raken geïnteresseerd en gelukkig zijn er ook die op pad gaan. De laatste kan ontdekken dat het Griekse ‘archein’ verworden is tot ‘heersen’. De eerste, oudste en grondbetekenis is echter ‘begin’. Vergelijk ons woord archetype. In die zin betekent matriarchaat dan: de moeder staat aan het begin.

Symbolen van de moeder

De moederlijke betekenis van water behoort tot de duidelijkste interpretaties van symboliek op het terrein van de mythologie. De Ouden zeiden: De zee – symbool van het ontstaan. Uit het water komt het leven; geboren zijn uit water wil oorspronkelijk zeggen: geboren zijn uit het moederlichaam. Het symbolen scheppende proces zet in de plaats van de moeder: stad, bron, hol, kerk of grot. Symbolen die de relatie met de moeder opnieuw activeert.

Een even vaak optredend moedersymbool als water is het levenshout, de levensboom. De levensboom is in eerste instantie een vruchtdragende stamboom, dus een soort stammoeder. In de relatie tussen ouders en kinderen, binnen families, is deze loyaliteit meteen ook oer-verbinding: de oorsprong van het eigen bestaan is er in gelegen. Het is existentiële loyaliteit, geen gevoel maar een zijnsgegeven, schrijft Prof. Dr. Ivan Boszormenyi – Nagy, de grondlegger van de contextuele benadering en de moeite waard is om eens op internet op te zoeken.

Twee soorten liefde

Veel wordt geschreven over man-vrouw oerbeelden, weinig over de twee soorten liefde die je de moederlijke- en een vaderlijke liefde zou kunnen noemen. We slaan een stap over als we niet kunnen definiëren voor onszelf dat we aan de liefde twee aspecten kunnen ontdekken die we al of niet meekregen van onze beide ouders.

Het troostende, zorgende en omhullende zijn eigenschappen die als moederlijk worden gezien. Daarom weet je als kind dat je in het hart van je moeder leeft, wat er ook gebeurt, en wat je ook doet of zegt.

Krachtige, vaderlijke liefde is het oerbeeld van veiligheid. Vaderlijke liefde zet ons soms voor het blok en daagt ons uit vanuit een groot vertrouwen in onze vermogens. Zo ontdekken we als kind onze eigen krachten.

Waar de moederlijke liefde omhullend is, is de vaderlijke liefde wat meer uitdagend en geeft ons een zetje zodat we op weg gaan, het leven tegemoet. De relatie met je ouders en de relatie van je ouders met elkaar vormt de basis van jouw bestaan. Het vormt jou in je beelden over je man zijn en over je vrouw zijn die doorwerken in alle contacten en relatie die je hebt met andere mensen. Dat geldt voor iedereen. Het zijn de lessen die we nodig hebben om in staat te raken een grote stap vooruit te zetten en onze eigen man-vrouw energie in onszelf gaan verbinden. Allereerst in de mens zelf (de vrouwelijke en mannelijke krachten in de eigen ziel) – Dan in de liefdesrelatie tussen man en vrouw en tenslotte (of wellicht de eerste) in de wereld van de geest – de God en de Godin als gelijkwaardige energieën, de kosmische energieën.

Nagy gebruikt het beeld van de balans van geven en nemen om de dynamiek van relaties tussen mensen te beschrijven. Iemand geeft en krijgt terug. Rechtvaardigheid is een belangrijke voorwaarde om een relatie op lange termijn levensvatbaar te laten blijven. Een relatie is rechtvaardig wanneer de baten en lasten billijk verdeeld zijn. Rechtvaardigheid in het geven aan elkaar en in het ontvangen van elkaar. It is about give and take, kun je zeggen. De balans tussen ouders en kinderen. zal altijd in onevenwicht zijn. Het kind kan immers onmogelijk het feit dat het zijn leven van zijn ouders kreeg terugbetalen. In de contextuele visie kan het kind echter terugbetalen door aan de volgende generatie de nodige zorg te geven.

Het nageslacht bouwt als het ware voort op de door de voorouders gelegde grondvesten; belangrijke ervaringen van vader, moeder, opa of oma zijn niet verloren gegaan. De betekenis wordt doorgegeven en op die ervaring kan nieuw leven groeien. Dat houdt ook in dat alle zaken die niet geuit konden worden vervolgens zorgden voor energetische ophopingen in volgende generaties. Kennis van en inzicht in het verleden is belangrijk voor de toekomst…..

Het is de kunst díe bronnen te bereiken die zich schuilhouden in wat we het onderbewuste noemen. Biografiewerk in relatie met de vier windrichtingen of het levenswiel geeft steun bij het herkennen van jouw innerlijke landkaart en de route naar je eigen energie, jouw hart.

Zoals je wellicht al begrepen hebt wordt binnen inheemse tradities niet over God gesproken, maar over Great Spirit en het Grote Mysterie – het onnoembare. Een oerbron die intelligentie bevat, een intelligentie die zich wenst te manifesteren in de materie. Verder mijmerende op deze manier van manifesteren betekent dat wij handen en voeten mogen geven aan het onnoembare opdat de oerbron zichzelf kan ervaren in zijn eigen schepping.

© Joke – fluisteralsjeblieft