De groei naar Agapè

Van Paul Klee is de uitspraak: A line is a dot that went for a walk. Een lijn is een punt waarmee je kunt wandelen. Geen mens kan erin verdwalen. Er is maar één weg. In dit artikel ontvang je een bredere kijk op de wereld van het labyrint, de vier windrichtingen en de liefde in het licht van het ritme van zeven jaar in je eigen leven. De wetmatigheden in je biografie waardoor het mogelijk is het leven bewuster in de hand te nemen.

In de meeste sjamanistische culturen is het wiel van de vier windrichtingen bekend. Het allermeest zien we deze symboliek afgebeeld als een cirkel waarvan elk kwart een andere kleur heeft. De vier windrichtingen, oost, noord, zuid, west krijgen elk verschillende kwaliteiten en vaak ook richting toebedeeld en vormen een spirituele landkaart die in allerlei rituelen een belangrijke rol speelt.

Vrijwel elke traditie heeft een eigen variant van het wiel, wat immers in alle culturen bekend is, compleet is en waar is. Overal ter wereld waar de vier windrichtingen zorgvuldig is vormgegeven staat het in de traditie van opeenvolgende generaties en hun verbondenheid met de krachten in de natuur. Deze krachten werden omgezet in symbolen en vertaald in begrippen die in een bepaalde tijd en cultuur gangbaar en begrijpelijk waren. De vier windrichtingen als landkaart overnemen heeft dan ook alleen maar zin als je ook het traditionele wereldbeeld waar het uit voortkomt helemaal doorgrond hebt.

Op weg naar een tijdperk van het labyrint (onder de afbeelding kun je verder lezen)

 

Naast het beeld van het kruis mag je ook het labyrint plaatsen in de symboliek van de vier windrichtingen. Maar ook Brahma heeft vier gezichten en regeert daarmee over alle vier de windrichtingen, net als de godinnen met vier armen die de vier windrichtingen omarmen. De afbeelding van het labyrint van Chartres (waar ik geweest ben) en wat elders de website staat wordt vaak aangeklikt en is een eigen leven gaan leiden. Minder gelezen is het artikel over de kronkelende slang die traditioneel wordt afgebeeld als de Ouroboros, de slang die in de eigen staart bijt. De vier windrichtingen van het labyrint kun je erin ontdekken. Lagen in jezelf.

Als we de vier windrichtingen benaderen vanuit de Maya astrologie kun je ontdekken dat er een verschil is met de dieren in de Westerse dierenriemtekens. In de Maya dierenriem staan dieren afgebeeld die hangen aan een lint dat vermoedelijk de sterrenhemel symboliseert. Hoogstwaarschijnlijk zagen de Maya’s aan de (westelijke) nachthemel de Plejaden een sterrenbeeld dat ze tzab (ratelslang) noemden. Je kunt dit beeld zien als het voortbewegen door de tijd en tegelijkertijd als verbinding van onze menselijke kern met onze hemelse oorsprong. De Kosmische Baarmoeder van de zevengeest Hunab K’u die dezelfde meanderende structuur kent als de schoot van de aarde Godin. Het labyrint is dan ook een uitdrukking van oeroude kennis over aarde-energieën. Hedendaagse geomantiek spreekt meestal over het labyrint als een natuurlijke tempel van de Godin. Dit is gebaseerd op de uit het paleolithicum stammende godincultus waarin de aarde werd gezien als het lichaam van de moedergodin, de plaats waar al het leven vandaan komt en naar terugkeert. https://www.vruchtbareaarde.nl/chartres.html

De aardegodin en slangen er zijn vele afbeeldingen van opgegraven. Op Kreta zijn veel verbeeldingen gevonden van priesteressen met slangen en griffioenen. De griffioen werd afgebeeld als de bovenste helft adelaar en de onderste helft leeuw of stier. Dit zijn verwijzingen naar de inwijdingscultuur van het klassieke zevenpadige labyrint. De essentie van inwijding is van alle tijden en omvat zoiets als de mens worden die denkt, voelt en handelt vanuit wijsheid én Liefde, die Liefde ontvangt en deze zelf weer schenkt aan het leven, aan mensen, dieren, natuur, natuurwezens, engelen en Moederaarde.

Inwijding is de weg naar Liefde

De liefde is voor de wereld, wat de zon is voor het uiterlijk leven, zei Rudolf Steiner. Dank zij de liefde komt alles tot leven! Een zin om dagelijks over te mijmeren, toe te laten en te ontdekken dat onze innerlijke zon verbonden is met de kracht van Liefde. Maar hoe maken wij ons deze liefde eigen? Het klinkt je wellicht vreemd in de oren, toch lijkt het zo te zijn dat deze Liefde voortkomt uit de herinnering aan ons samenleven met de engelen in het voorgeboortelijke leven. Anders gezegd: de (onbewuste) herinnering aan de liefde van de engelen leeft vanaf onze geboorte in onze ziel en wordt daar tot een impuls om ook op aarde die liefde tot werkelijkheid te brengen.
De andere kant is er ook. Wie geen (onbewuste) herinnering aan het samenleven met de engelen naar de aarde meeneemt, in dit aardse leven dus ook niet over de impuls of aandrang beschikt om het liefdesvermogen tot ontwikkeling te brengen. Het kan dan zijn dat je een heilig geloof hebt dat dood ook echt dood is en je dit een aantal levens achter elkaar gebeurt verschrompelt je liefde. Daardoor worden we harde, bittere en ongeïnteresseerde mensen waardoor angst vat op je krijgt.

Zo bezien is liefde net als ademhalen. Als je niet inademt: sterf je.

Ons liefdesvermogen maakt deel uit van de krachten van ons etherische lichaam. Daarom kan dit lichaam ook ons liefdeslichaam genoemd worden. Het is belangrijk te weten dat liefde de kracht is die ons etherische lichaam omvormt tot een hoger niveau en het omvormt tot Levensgeest of Boeddhi. Wij moeten deze lichamen zelf opbouwen.

Met grote regelmaat wordt tegenwoordig gesproken en geschreven over zelfliefde. Dat is geen egoïstische liefde. Het is een hogere Liefde die geraakt aan een sfeer van zelfrespect en zelfbewustzijn. Je eigen opdracht weten en zo op natuurlijke wijze ontdekken hoe je het beste vredesstichter kunt zijn met jouw liefde die nodig is om anderen lief te hebben in de zin van Agapè.

Plato leerde immers al dat er drie vormen van liefde zijn: Eros, Philia en Agapè.

Eros is de Griekse god van de liefde en omhelst de passie voor schoonheid. Het is verbonden met het fysieke en etherische lichaam. Philia is vriendschap. Deze liefde berust op wederzijds respect en begrip, en op wederkerigheid. Philia is ook de essentie van het moderne netwerken waar ik zo graag met mijn biografische impulsen vorm aan wil geven. Zij is een liefde die verbonden is met de ziel. Agapè is de onvoorwaardelijke liefde voor de ander. Het is een liefde die uitgaat van de geest, en is de hoogste vorm van liefde.

Van Hans Stolp leerde ik dat Eros de liefde is waarmee je met je familie verbonden bent, via je genen, het fysieke. De vele breuken in familierelaties hebben veelal een directe relatie met je weg doorheen Philia en Agapè. Het is dan vaak té moeilijk om te blijven houden van de ander doorheen wat gezegd of gedaan is en er blijft een sfeer van negativiteit hangen. Als je dit begrijpt kun je er vrede mee hebben; er kan dan geen evenwicht aanwezig zijn tussen liefde voor jezelf en de wereld buiten jou (de ander). Wie bovenstaande tot zich door heeft laten dringen begrijpt dat liefde en wijsheid nauw verbonden zijn; het is immers te allen tijde van belang dat je zelf blijft nadenken, zelfstandig besluiten neemt en zelfbewust in zelfrespect lief kunt hebben. Niet gering dus, dat vermogen tot liefhebben.

De ontwikkeling van de Agapè-liefde, en daarmee van ons geweten, begint pas in deze tijd. We oefenen in het leren kennen van de ander en bevrijden onszelf van slachtofferschap. Leer luisteren naar je innerlijke stem, naar je innerlijk weten. Leer die stem kennen en vertrouwen.

In deze anderhalve meter samenleving kunnen onze aura’s zich nauwelijks verbinden en staan we op eigen benen. Vrij om zelf vorm te geven aan verbondenheid. Misschien kunnen we ervan meenemen dat Liefde de keerzijde is van Licht. Licht is Liefde. Wie geen liefde bezit, straalt nauwelijks nog licht uit.
Soms moet je afscheid nemen van iemand om je respect te bewaren, van een afstand kan de liefde dan levend blijven. En oefen vooral dankbaarheid, vooral tijdens je dagelijkse rondje in de natuur. De natuurwezens vertellen in het ruisen van de takken en het boom gefluister en in het bruisende water ons haar geheimen. Een uitwisseling, die we door onze zintuigen, langzaam naar een opening in ons hart mogen brengen.

Aarde-energie én ook Kosmische-energie hebben we beiden nodig om te kunnen leven. Balans is dan de balans tussen deze twee grote stromen van Liefde die elkaar kruisen in het midden van ons geestelijke mensenhart. Zowel de irritatie als de vreugde zetten je in beweging, hetzij om er iets aan te doen, hetzij om vorm te geven wat je gevonden hebt. Door te luisteren naar beide navigeer je op het hart en geraak je in jouw stroom. Dan ben je op jouw plaats, de plek waar jij moet zijn. Die overigens nooit statisch is maar altijd in beweging, net als het universum.

nog een leestip:

Voor wie meer informatie zoekt over hoop voor deze tijd.  Hoop op het goede in de mens en de mensheid. Hoop op dat we geleerd hebben van het verleden. Hoop op de toekomst. Is dit een artikel wat je wellicht op weg kan helpen:  https://bit.ly/3nJvBWa

Dankjewel dat je de moeite hebt genomen dit te lezen.

© Joke – fluisteralsjeblieft 2020