Meesterschap over je emoties

Emoties horen bij het lichaam. Emoties gaan altijd gepaard met een gebrek aan innerlijke helderheid. In die zin zijn emoties als wolken voor de zon. Emoties beginnen allemaal met een B. Bang, Boos, Bedroefd, Blij en zijn dus Blessings die je kunt leren herkennen; ze zijn namelijk deel van jou en willen met zorg worden behandeld en vooral erkent worden door jou zelf.

Emoties en herinneringen

Onze organen zijn drager van herinneringen en bewaren elk andersoortige herinneringen, passend bij het orgaan. Denk daarbij aan de longen en inzichten; de nieren en communicatie; ons hart en het levensplan; de lever en het verwerken. Rudolf Steiner leert dat onze herinneringen (en dus ons geheugen) leven in ons etherisch lichaam. Ons korte termijn geheugen leeft bovenin dat etherische lichaam, het lange termijn geheugen onderin. En wel daar, waar ons etherische lichaam onze organen doordringt. Ons geheugen leeft dus op de oppervlakte van onze organen. Emoties herinneren je, doorheen sterke gevoelens, geuren, smaken, kleuren, geluiden en dromen aan de bron, je eigen hogere zelf en dat betekent in alle eenvoud dat de sleutel ligt in je kindertijd en het vertrouwen in je innerlijke sturing terug vinden door het zuiveren en de oorspronkelijke gevoelens te herinneren. Dit wordt in de beeldtaal verbonden met de ‘Jungfrau Sophia’ of ‘jonkvrouw Wijsheid’ – het gelouterde astraallichaam dat de Logos ontvangen heeft.

Herinneringen kunnen in je opkomen als je plots weer de zeep ruikt die je oma altijd gebruikte. Meestal weet je dan ook meteen weer hoe je je voelde als je bij je grootouders was. Dat is natuurlijk ook het geval als je iets ruikt waar minder prettige gevoelens bij horen voor jou. De kunst is die momenten te vangen en niet te projecteren op de situatie waar je je op dát moment in bevindt en dus in een oude groef terecht komt die niets met de mens of de situatie te maken heeft waar je nú bent.

Herinneringen komen via de zintuigen binnen, we hebben een heleboel onthouden zonder het te weten. Door situaties een emotionele waardering te geven en zo in het geheugen vast te leggen, kunnen we later op een soortgelijke situatie waarschijnlijk eerder en beter reageren. Het is immers een aloude wet die dan in werking gaat en verbonden is met herkennen en erkennen. Erkenning komt dus niet van buiten, maar ontstaat door de informatie een naam geven en bewust te maken waar het mee verbonden is.

tekst gaat verder onder de afbeelding

Herinneringen zijn in beweging, ze kunnen telkens weer een beetje veranderen. Herinneringen zijn net als water. Een druppel water kan zijn reis beginnen als water en vervolgens verdampen en van vorm veranderen. Het is nog steeds water, maar niet meer hetzelfde als tevoren. Water moet stromen – Al wat leeft is in beweging – om informatie op te slaan in het langetermijngeheugen (referentiegeheugen) moet je er vaak wat meer aandacht aan besteden.

Het menselijk geheugen is onderdeel van veel onderzoek, waar ook water bij betrokken is. Het geheugen is een eindeloze bron van verwondering, maar niet altijd betrouwbaar. We herinneren vaak beelden, plaatjes of foto’s die in ons iets doen oplichten, maar nare herinneringen wissen we liever uit ons geheugen. Herinneren is opnieuw inneren, er wordt iets gewekt en als je sterke gevoelens en emoties daarbij opmerkt kun je er zeker van zijn dat in de mistige lagune van vergeetachtigheid iets in je wil oplichten. Soms herinneren we het ons weer en herinneringen dragen zo bij om de toekomst weer toe te kunnen laten. Herinneringen her-inneren ons aan onze natuurlijke talenten. De bedoeling is dat je de ware natuur die je bent weer gaat leven, vanuit een natuurlijke sensitieve stroom. Die middenweg ligt tussen het jezelf ophemelen en onderuit halen en heet zelfvertrouwen. De Sanskriet naam ervoor, muladhara, betekent wortel. Het brengt ons naar huis, naar de aarde…laten we onze verhardingen smelten, verzachten en weer tot stromen komen?

Herinneren is opnieuw inneren

Soms heb je zomaar ineens, midden op de dag, het gevoel dat je die situatie eerder hebt meegemaakt. Het is een zogenaamde déjà vu. Dit is Frans voor ‘eerder gezien’. De wetenschap geeft hier de duiding bij dat onze hersenen dan de ‘denkfout’ maken dat iets echt voor de tweede keer gebeurt. Anderen koppelen het aan reïncarnatie en zien ook de zgn. huilbaby’s die maar zo moeilijk aarden kunnen vanwege onverwerkte emoties uit een vroeger leven in dit licht.

Het geheugen, onze herinneringen wordt in het etherisch lichaam bewaard. Het etherisch lichaam is de onzichtbare kracht die ons lichaam tot leven brengt en in leven houdt. Die onzichtbare kracht wordt ook wel kosmische energie genoemd of ‘adem’ . Het geheugen is het vermogen van een mens om informatie te onthouden, en we weten nu dat we dit geheugen opslaan in ons lichaam. Ons geheugen leeft op de oppervlakte van onze organen, zij bewaren ieder op eigen terrein herinneringen die specifiek bij dat orgaan past en elk met een eigen emotie verbonden is. Ook zijn de organen dragers van onverwerkte herinneringssporen van eerdere levens. Marieke de Vrij schrijft in haar artikelen over orgaandonatie: ‘Het hart bevat de unieke individu-gebonden informatie die de specifieke levensweg van elk mens persoonlijk aangeeft. Het bevat als het ware een totaalopbergplaats van de wezenlijke herinneringen van voorafgaande incarnaties en deze geven het hart een soort blauwdruk mee voor de levensweg’ (einde citaat) De lever is gevoelig voor alle psychologische verwerkingen – en de bijnieren, verbonden met de wortelchakra, hebben de belangrijkste functie in dit proces van bewustwording. Symptomen van bijnieruitputting gaan vaak samen met een slecht geheugen en vele andere klachten. En juist dát maakt dat het belangrijk is om emoties door je heen te laten gaan, ze gewoonweg te ervaren zonder in te grijpen. Voor je bewustzijnsproces is het belangrijk om in contact te komen met deze emoties en vragenderwijs te ontdekken welke informatie er nu eigenlijk ‘onder ligt’. Dat start bij het naamgeven van de emotie, b.v. een dierennaam. Het benoemen zorgt ervoor dat je niet langer door die emotie wordt meegesleept, maar dat je er meester over bent geworden.

De innerlijke dierentuin

In alle geuren, kleuren, smaken, dromen en geluiden die sterke gevoelens oproepen wonen herinneringen aan de Bron, aan wie je ten diepste bent. Te leren hoe je de tekens moet interpreteren, zal je helpen bij het nemen van besluiten in je leven van alledag. Het zijn puzzelstukjes, sleutels uit je kindertijd, die een groter plaatje kunnen worden als je de tijd neemt om te verwerken wat uit je diepten omhoog is gekomen. Gaandeweg komt je stralende licht tevoorschijn, de natuurlijke talenten die letterlijk verstopt lagen en je licht versluierde. Immers wat versteend is heeft behoefte aan positieve erkenning en niet aan (zelf)kritiek. Elk hart wil graag weer ‘stromen’ en wijst daarom keer op keer naar de plaats waar de afsluiting ontstond. Emoties brengen immers chaos, onrust en een voortdurende verandering. Meesterschap over je emoties (er vanaf een afstandje naar kunnen kijken) brengt de ontdekking met zich mee van onze eigenlijke goddelijke wezen.

De weg naar het meesterschap over emoties gaat altijd samen met het ontdekken dat je sterker bent dan je eigen emoties. Om sterker te worden dan de heftigheid van je emoties, moet je ze wel herkennen en leren benoemen ook in contact met anderen. De naamgeving van emoties, de energiestromen in het emotionele lichaam een dierennaam geven, brengt de wonderlijke ervaring met zich mee dat je steeds meer als vanaf een afstandje naar emoties kunt gaan kijken. Met andere woorden, ze blijken niet tot jouw diepste wezen te behoren. Deze ontdekking leert je anders kijken naar negativiteit, kritiek etc. – door er niet langer van weg te kijken. Dan ga je herinneringen en emoties gebruiken om positiviteit te beoefenen.

Als je positiviteit wlt beoefenen is het dus niet de bedoeling dat je het negatieve of de antipathie niet meer waarneemt, maar dat je juist in een als negatief ervaren situatie probeert het positieve element te ontdekken. Dat schept de energie voor de toekomst en is de basisoefening voor denken én voelen samen die een nieuwe toegang tot de buitenwereld opent.