Bestaat er zoiets als goed en kwaad

Steeds meer merken we dat de zomer gaat plaatsmaken voor de herfst. Bij het schrijven van dit artikel naderen we de herfst equinox. In de herfsttijd staat het wikken en wegen centraal, passend daarbij is volgens mij deze vraag: Bestaat er zoiets als goed en kwaad of is er eigenlijk nog geen algemene norm van goed en kwaad?

In dit schrijven richt ik mij op de vraag, een vraag die doorheen alle zevenjaarsfasen heen loopt en ook te herkennen is in het denken, voelen en willen.

Bestaat er zoiets als goed en kwaad of is er eigenlijk nog geen algemene norm van goed en kwaad?

De meeste mensen zijn opgevoed met de tegenstelling die bestaat tussen goed en kwaad. Oudere tradities leren dat er eigenlijk twee kwaden bestaan. De uitdrukking ‘kiezen tussen twee kwaden’ herinnert ons hieraan, maar ook sprookjes verhalen hierover.

Het is dit denken in het schema van goed en kwaad wat niet klopt.

Het gaat om keuzes maken. Elke keuze biedt je twee mogelijkheden die beide goede en negatieve kanten in zich dragen. Het gesprek kan op gang komen als we elkaar bevragen met de inzet elkaar in het midden te willen ontmoeten. Wat is de middenweg?

In deze Michaëls tijd worden we gedwongen om de confrontatie met de tegenkrachten aan te gaan. Het kwade is eigenlijk het goede dat zich op de verkeerde tijd en plaats manifesteert. Door het kwaad ga je de schoonheid van het licht beseffen. Dat is bewustwording. We worden gevoeliger gemaakt voor echte schoonheid, harmonie, dankbaarheid. De gang van het kwaad brengt ons door vormen van bewustwording.

Dit impliceert dat er een (gewetens) keuze is die misschien wel het meest de opdracht nadert die je in elke zevenjaar-fase kunt leren herkennen als je bewust en met inzicht kon meebewegen met de levensstroom….

Hoe beweeg je mee en vooral ook wat is dan die levensstroom?

Ooit las ik over een tijd waarin we gedwongen worden om de ontbrekende kennis te gaan opdiepen. Kenmerkend voor die tijd zou zijn dat het erop lijkt dat ieder mens in oorlog is met een ander mens. Ook al heb ik persoonlijk niets met voorspellingen zie ik wel dat het klimaat tussen mensen aan het veranderen is. De toenemende verharding, botheid en agressie komt voort uit de sfeer van egokrachten die zich meer en meer aan het ontwikkelen zijn tot egoïstische en egocentrische krachten. Iemand ‘narcisme’ toedichten is iemand die kennis deelt uitmaken voor een ongebreidelde egoïst. Dit maakt alles stuk.

Wat is dan die ontbrekende kennis?

Onder de naam ‘biografiewerk’ is in de afgelopen decennia een nieuw arbeidsveld ontstaan. Niet alleen in het Westen, maar op meerdere plekken in de wereld. Het is een groeiend veld waarin gezocht wordt naar een beter inzicht in de menselijke biografie te komen. De ontbrekende kennis kun je op het spoor komen als je jezelf deze vraag durft te stellen. Welke wens heeft mij in deze situatie gebracht. Uit welke wens ontstond deze ervaring?

Dit soort vragen kunnen je dagenlang bezig houden en brengen je bij het besef dat antwoorden op deze vragen enkel besloten liggen in je eigen leven. Dat is tenminste mijn ervaring. Een ervaring die mij ook een zekere rust gaf. De aandacht voor vragen die niet passen bij mijn levensopdracht zijn als vanzelf weggevallen. Soms hoef je niets los te laten en laat het jou los.

Welke wens heeft mij in deze situatie gebracht of uit welke wens ontstond deze ervaring ondersteunde mij bij het recht doen aan het menselijke aspect. Alle mensen hebben wensen en ervaringen die daarop antwoorden. Het bezig zijn met antwoorden op die vragen doe je niet alleen op zoek gaan naar wat je wensen dan zijn, het geeft je ook inzicht in welke ervaringen daaruit voortkwamen. Hoe kan je mooier leren van je eigen levensloop dan met dit soort vragen te leren leven? Hoe kun je beter het leven van een ander mens respecteren en uit de vergeldingscirkel stappen door je dieper bewust te worden wie je eigenlijk bent.

Welke wens ontstond uit deze ervaring is een vraag die gekoppeld kan worden aan de vraag naar vertrouwen. Ons hart als centrum van onze gevoelens laat ons, als we hart-gecentreerd zijn, steeds weten hoe iets bij ons past. Meebewegen is dan niet zoiets als blind handelen en erop vertrouwen dat alles wel goed komt. Meebewegen is dieper in jezelf het Oervertrouwen vinden en verankeren. En ‘pak’ je de levenslessen niet direct, dan komt vanzelf een herhaling, soms nog een keer, net zolang tot je je innerlijk bewust wordt, gezuiverd en gelouterd tot een onbreekbaar vertrouwen zich in je openen gaat.

Het Oervertrouwen is altijd in ons aanwezig. Het fluistert of kriebelt, meestal pas achteraf en vraagt je nog eens naar dát moment terug te kijken. Welke wens gaf mij deze ervaring en dien ik mijn medemens met de manier waarop ik mijn keuzes baseerde?

De innerlijke stem is de stem van jouw geestelijke Weten, het innerlijke-ge-weten, die je ook je beschermengel mag noemen of de stem van jouw hogere wijsheid.

Biografiewerk of het leren van je eigen leven omhelst het vinden van je eigen melodie waarbij het vertrouwen in de dirigent of regisseur van je leven kan toenemen door deze daadwerkelijk te leren h*erkennen. Dat is waar biografiewerk voor bedoeld is ‘het vinden van het IK van jouw leven’.

De ontbrekende kennis ligt verborgen in het eigen leven. Voor deze zelfkennis zijn we doorgaans bang en dat verandert pas als je nadrukkelijk het besluit neemt om je verder te willen ontwikkelen. De enige waarheid die is en altijd onderweg is naar een nieuwe keuze is de waarheid dat ieder mens voortdurend in het verborgene zelf beslist en vrijwillig handelt.

Crisis ontstaat als je zelfwaarneming wordt weggedrukt. Onder de lezers van deze artikelen zijn vragenstellers niet zo aanwezig. Angst is daarbij het machtigste wapen, net als zwijgen. De ervaring van ondraaglijkheid komt voort uit onwetendheid. Er ontbreekt kennis die altijd besloten ligt in het eigen leven!

Stel jezelf de vraag: welke wens heeft mij in deze situatie gebracht….

Zelfkennis en Wereldkennis gaan hand in hand

Biografiewerk gaat over de toekomst, maar het is wijs te leren kijken voorbij de buitenkant en zien wat nu nog verborgen is. De keuze is aan jou al is het maar te kunnen kiezen uit keuzes die je kent en begrijpt. Zo kun je staande blijven in een bewuste houding van vertrouwen. Dat is iets anders dan het vertrouwen van een kind. Door het ‘harde’ werken aan jezelf kun je vanuit een onbevangen en bewuste houding van vertrouwen zelf kiezen wat wijzer is: open en kwetsbaar zijn of je wat meer af sluiten en rekening houden met wat jezelf én met wat de ander aankan.

Waar angst woont kan geen liefde wonen. Angst kan alleen verdreven worden door Liefde. Liefde maakt alle verharding weer zacht als je fundamenten weer gevonden hebt, zie je. Het fundament is het vertrouwen!