Door het ‘oude’ los te laten, geven we ruimte aan ‘het nieuwe’ om te kunnen ontstaan. Hoe krijg je nu verbinding, met dat wat in je leeft en bewust wil worden? In het biografisch onderzoeken van de tijd komt dit naar voren uit gesprekken en deel ik graag met jou in deze nieuwsbrief.

Op 24 juni is de zonnewende voltooid. In de cirkel van de vier windrichtingen staat de Zon in het Westen.

Het Westen is de plaats waar we ons ego ‘verliezen’ en beginnen op te gaan in het grotere geheel; verbindt het lagere met het hogere

Er lijkt wel een Babylonische Spraakverwarring te zijn ontstaan over het ego en de vele ‘ikken’. In de jungiaanse psychologie is het ontwikkelen van een sterk of gezond ego belangrijk, omdat zo een bewuste confrontatie met de krachten van het collectieve onbewuste mogelijk wordt. (in het collectieve onbewuste huizen volgens Jung immers de archetypen) Juist daar, op die laag begint het je innerlijk vrij-maken. In al je relaties kun je dit oefenen…..

Dat is vooral de overstap maken van uiterlijk houvast en bewijzen zien, naar innerlijke, ongeziene, immateriële zekerheden vinden is een grote ommekeer. En wat zou het een mooie stap zijn als we al oefenend leren om elkaar zo min mogelijk te veroordelen. Oordelen en veroordelen is ook voelbaar zonder contact, vandaar dat ik veel minder fluisterwoorden deel. Het biografische gesprek is er nog wel!

De tendens naar verzelfstandiging wordt in de tweede helft van je jaren twintig versterkt, dat komt omdat je eigen denken zich verdiept en je wat meer overzien kunt. Het ik dat je tot dan toe ontwikkeld hebt en steeds sterker wordt, wordt daarom ook wel het ‘ego’ genoemd. Zonder een ego-ontwikkeling kom je niet los van je omgeving om zelfstandig op jezelf te leren staan. Het unieke en eigene of het anders en verschillend zijn kan dan onvoldoende uit de verf komen. Door de bevrijding van wie of wat je denkt te zijn, komt dat wat je werkelijk bent vanzelf weer tevoorschijn

Het element dat in principe vrij met die eigenschappen kan omgaan is je individualiteit, je ik.

Het ‘IK’ is iets anders dan het ego, het ego is vooral gericht op vrijheid die in dienst staat van het eigenbelang- het ‘IK’ kan pas ontstaan als het eigenbelang opgeofferd is en je je leven schept overeenkomstig de rode draad die je al aan het begin van je leven gegeven is.

De afb. is van Leonardo da Vinci die Johannes de Doper als voorloper ziet….het is vandaag, 24 juni, de geboortedag van deze Johannes die ook wel st. Jan wordt genoemd of de Doper. Lees je verder?

Innerlijk leiderschap

Het overwinnen van het ego doen we niet door het ego te ontkennen of weg te drukken zoals in veel oosters getinte opvattingen het geval is. Het ego overwinnen we door in te zien op welke wijze je ego werkt, deze krachten bewust terug te houden en er anders mee te leren omgaan. Zo open je je ego, je gewone alledaagse ik en vormt het van binnenuit om.

Ook in contacten met anderen kun je leren je egostrevingen bewust te worden, te leren hanteren en om te vormen Dat doe je onder andere door ervoor te zorgen dat je je niet te veel in de ander verliest, maar ook bij jezelf blijft. Door je niet alleen kritisch op te stellen tegenover de ander, maar ook naast hem of haar te gaan staan. Dit is wat genoemd wordt het offeren van je ego: je offert de concentratie op je ego op.

Het ego wil zichzelf voortdurend bewijzen, is vaak strijdlustig en overtuigd van het eigen gelijk, ook is er vanuit egokrachten een gevoeligheid voor uiterlijke status. Het ego of lager ik wordt meestal in verband gebracht met werkwoorden als streven, willen winnen, verlangen, willen weten, analytisch denken, maar heeft als belangrijkste werkwoord oordelen. Het ego lijkt gevangen, of ons gevangen te houden in een vorm van dualistisch of analytisch denken, egocentrisch gericht.

De parel slijpen

Zolang we grenzen en waarheid zoeken in lineaire verbanden, blijven veel niet-lineaire verbanden buiten ons beeld en juist díe veroorzaken in deze tijd zoveel verwarring. Dit kunnen we overal waarnemen. Door niet weg te kijken, je te verdiepen in wat er wereldwijd speelt kun je tot de ontdekking komen dat we op de drempel staan van één van de grootste uitdagingen van deze eeuw. Het feit dat we er in zo grote getale mee worstelen geeft aan dat we dit pad al aan het bewandelen zijn. De vraag is: wordt het oorlog van iedereen tegen iedereen of gaan we investeren in het gesprek.

Met elkaar leven en samenwerken lijkt met de dag moeilijker te worden. Voor je het weet is er sprake van een misverstand of een conflict. Waarom is het contact van mens tot mens tegenwoordig zo’n probleem? Dit heeft vooral een connotatie met het proces van individualisering, van ik-wording waar we in deze tijd sterk mee te maken hebben. Het vormt een belangrijk onderdeel van onze menselijke evolutie, vergis je niet. Het gevolg van al deze gebeurtenissen is: de eigen ego-ik ontwikkeling en het wakker worden van ons innerlijke geestelijke zelf, komen mensen in een existentiële crisis terecht. Tegelijkertijd stijgen uit de diepte van hun innerlijk fundamentele vragen op als ‘Waar gaat het in het leven om? Waar komen we vandaan? Waar gaan we naar toe? Wie ben ik eigenlijk? Waarom leef ik eigenlijk op aarde?’

Vragen, waarin de stem van het hogere, geestelijke zelf klinkt.

Het werken met deze vragen is een van de uitdagingen van deze eeuw en het feit dat we er in grote getale zo mee worstelen geeft in feite al aan dat we dit pad bewandelen. Ieder kan zijn steentje eraan bijdragen, in alle relaties kan geoefend worden. De overstap maken van uiterlijk houvast en bewijzen zien, naar innerlijke, ongeziene, immateriële zekerheden vinden is een grote ommekeer. En wat zou het een mooie stap zijn als we al oefenend leren om elkaar zo min mogelijk te veroordelen. Is dat niet de keuze die binnen je bereik ligt. De keuze in vrijheid toe te laten wat in een gesprek omhoog komt en vragen te blijven stellen.

Op deze manier bouw je op een hele nieuwe manier een brug naar de andere mens. Een brug, die gebouwd wordt door de geest. Want bij een echte ontmoeting stroomt ook in de ander een gevoel van ordening binnen, van vrede, harmonie en nieuwe innerlijke (geest) kracht. Kosmos is een ander woord voor ordening. Nee dat is niet meteen grijpen naar sterrenwijsheid. Kosmos verwijst naar de energie van het hart – het hartchakra wordt ook wel de 12 bladige lotusbloem genoemd. In het bijzonder het hartchakra maakt een krachtige ontwikkeling door. Het is immers het Centrum in onze ziel. Het is het orgaan dat kosmische Liefde in zich op kan nemen en deze Liefde doet uitstromen naar een ieder en alles dat die Liefde nodig heeft.  

Net als een bloem kan ons hart zich openen en sluiten. Let er eens op wanneer je hart zich opent en wanneer het zich sluit. Zo leer je wat voor jou belangrijk is om het hart open te blijven stellen.  Wie ervoor kiest het hart zoveel mogelijk open te houden krijgt de kans je tegelijk  met de geestelijke wereld en de aardse werkelijkheid te verbinden. Zo worden wij de mens die hemel en aarde verbindt en ervaren dit als één werkelijkheid. We ervaren dan iets van de ware mens, de mens-in-wording die hemel en aarde verbindt.

Tenslotte, ik schreef het al vaker: We zijn, in de tijd gezien in 1899, een nieuwe periode van de mensontwikkeling binnengegaan. Een bijzondere fase waarin steeds meer mensen zich innerlijk bewust worden van hun eigen Ware Ik of Hoger Zelf. Anderen noemen dit ‘grote’ in hun wezen de goddelijke Vonk, Boeddhanatuur of ‘Christus in onszelf’. Deze bijzondere ontwikkeling wordt ook wel de ontwikkeling van de bewustzijnsziel genoemd. Dat wij ons werkelijk bewust worden van ons denken, voelen, willen en ons handelen.

Wij mensen, ieder voor zich én gezamenlijk, zijn daarin de alles bepalende factor. Alles hangt af van de vraag of wij stappen zetten in onze persoonlijke, sociale en spirituele ontwikkeling.

De zin van bezig zijn met je eigen biografie

is de andere mens, de ander.

© Joke – http://www.fluisteralsjeblieft.nl