Van gedragen worden, naar zelf dragend worden.

Wij leven in een tijd waarin veel angst leeft en mensen van elkaar vervreemden door tegenstellingen en wantrouwen. Ons vertrouwen wordt beproefd….Juist dan is het belangrijk je te realiseren dat vertrouwen ontspringt als een bron in ons eigen innerlijk en bij het hervinden je altijd de weg terug wijst naar de middenweg.

De rijkdom aan symbolieken uit religie en kunstgeschiedenis helpt (mij) om taal te geven aan het werkwoord vertrouwen.  De beeldtaal is rijk aan symbolieken.  Het zijn meestal de beelden die iemand doen besluiten iets te gaan lezen, maar wekt het ook je vertrouwen? 

Een stukje tekst die volgens mij een mooie tekst die een richtingwijzer kan zijn heb ik meegenomen uit mijn verdieping in verschillende stromingen. Biografisch leren en werken is immers de basis en te combineren met veel andere werkvormen, Westerse en komende uit andere culturen gebaseerd op de levensboom, chakralichten, maansknopen, kernkwaliteiten etc. Eigenlijk raad ik je dit ook van harte aan, elke traditie draagt zo iets bij en is een puzzelstukje in jouw klimaat van samenhangen op je weg naar het ware zelf. De sluiers lossen op in de 2012-tijd die de aanzet geeft jezelf zodanig lief te hebben dat je jezelf geen geweld meer aan doet. De wetmatigheid wordt meer en meer: Je kúnt een ander niet meer en ook niet minder lief hebben dan jezelf. 

Maar goed, eerst dat stukje tekst over Vertrouwen:

Levend in de dualiteit op aarde hebben wij mensen het al eeuwenlang uitgehouden met goed en kwaad. Deze vruchten kennen wij inmiddels zo goed, dat wij alles indelen in goed óf fout, goede óf slechte mensen. Zo blijven we mensen, gedachten en andere waarheden, maar ook onszelf afwijzen. Als je snapt waardoor het kwaad komt, verdwijnt het, want door bewustwording kan je het kwaad omvormen. Wie dieper kijkt ontdekt dat de tegenstelling meer ligt bij het teveel licht of hemel aan de ene kant en te weinig licht of aardekracht aan de andere kant.

Hoe meer je je hart openstelt voor die realiteit, in plaats van er tegen te vechten, des te meer zul je in staat zijn compassie te voelen voor jezelf, en voor al je medemensen. Compassie is niet zomaar een gedachte, het is een universele waarde die de mensen wereldwijd verbindt. In iedere cultuur, religie of samenleving komt deze waarde terug. Het is aan ieder van ons dit te leren h*erkennen en het ware zelf te gaan beleven. Wat er in de (nabije) toekomst zal gebeuren… we weten het niet. Het enige wat je kunt doen is werken aan en met datgene waar je wel macht over hebt: jezelf. 

De ware liefde wordt geboren in ons hart. Hoe kan zich een heilig vertrouwen opbouwen die deuren opent waarin je toch trouw kunt blijven aan het vergroten van het hartveld?

Biografische vragen zijn grote vragen. Ze raken zingevingsvragen. Hoe krijg ik vertrouwen in het leven is zo’n grote vraag. Of misschien stel jij liever de vraag: Hoe leer ik mezelf te aanvaarden, hoe kom ik tot meer zelfcompassie. Belangrijk is juist dan dat je op zoek gaat in de zevenjaarsfasen om erachter te komen waar je het vertrouwen bent verloren, of het er ooit geweest is en mogelijk zelfs hoe vertrouwen leeft in je familiesysteem.

Compassie betekent hart openend ‘iets ondergaan mét een ander’ en de eigen ervaring te durven relateren aan die van anderen in wederkerigheid. Bij het werken aan jezelf kan het helend zijn een voorouder uit te nodigen en je met haar of hem te verbinden. Misschien ontvang je dan (meestal ongemerkt) opeens antwoorden die ertoe doen en je de weg verder wijzen.

Het gaat ook om ‘luisteren’ naar het leed van de wereld, vandaar dat je compassie-ethiek niet moet beperken tot je eigen groep.  Vrijwel elke cultuur en alle tradities en wereldgodsdiensten kennen godinnen die compassie belichamen voor mens, dier en gewas. Vriendelijkheid is de basisbeweging van compassie, compassie is een ander woord voor verbondenheid en is gebaseerd op het principe van wederkerigheid.

Compassie ziet Karen Armstrong als een ‘natuurlijk’ vermogen, zij volgt de begrippen ‘passie en compassie’ – Joan Halifax benadert het meer vanuit de begrippen ‘empathie en compassie’. Volgens de boeddhiste Pema Chödrön is maitri de basis van compassie. Maitri is een Sanskriet woord dat zoiets betekent als onvoorwaardelijke vriendschap met jezelf. Compassie begint dus niet met aardig zijn tegenover anderen maar met de kennis van je eigen ervaring. Compassie is niet medelijden hebben maar volledig in je eigen schoenen staan en daarmee ook in de schoenen van anderen. Pema Chödrön noemt dit treffend shared humanity. Mahatma Gandhi sprak over ahimsa. Van oorsprong Indiase religies zoals het hindoeïsme, boeddhisme en jaïnisme delen het begrip ahimsa met elkaar. Ahimsa betekent geweldloosheid. Ahimsa komt neer op de intentie andere wezens geen schade te willen berokkenen.Je bent geweldloos vanuit een principiële houding van respect ten opzichte van mensen, planten en dieren, ten opzichte van de planeet die we Moeder Aarde noemen. In westerse religies wordt gesproken over naastenliefde, over barmhartigheid of over wederkerigheid. Compassie kan vanzelf tot goede woorden leiden, ook in religie wonen oprichtende woorden, kritische woorden die je krachten aanboren. Compassie kan heilzaam werken, genezend, helend. En compassie kan verbindend werken, mensen samen brengen, uit hun eenzaamheid en zelfgerichtheid trekken.

Compassie is als een zandkorrel in een oester die een parel maakt, het irriteert….
Karen Armstrong

Families lijken er wel bij te varen als iedereen zijn of haar eigen plek inneemt: als ouders de ouders van de kinderen zijn en niet andersom. En ook hebben broers en zussen ieder hun eigen plek, eerst de eerstgeborene, dan de tweede op de tweede plek, dan de derde, enzovoort. Ook als een kind vroeg overleden is, heeft het nog steeds de plek in de kinderrij. Soms wordt er nooit meer gesproken over een kind dat (vóór of na de geboorte) overleed, en krijgt het kind dat daarna geboren werd, de plek van het overleden kind. Onbewust reageert dit kind dan – met ‘vreemd gedrag’ – op iets wat ‘niet in orde’ is.

Het hart bevat herinneringen, eigenlijk bewaren al onze organen (elk andersoortige herinneringen)  die specifiek bij dat orgaan passen. Het hart bewaart alle herinneringen aan ons levensplan en aan de verwerkelijking daarvan. Ook bewaart het de herinneringen van ons geweten: wat goed was en wat niet goed was. Woorden als Barmhartigheid en erbarmen mag je verbinden met het hart, daar wonen deze gevoelens die lijken op het gevoel dat een moeder (en ook van de vader)  heeft voor haar kind dat ze voelt in haar buik. Er schuilt iets onvoorwaardelijks in. 

Voor mij is de Geest vrouwelijk. De verloren Wijsheid of Geest of Moeder draagt verschillende namen.  Het Aller Eerste Woord dat is gegraveerd in de harten van de gehele mensheid over de hele planeet: Ma, Mama, Mami, Madre, Mamo, Mommie, Makuahine, Maji, Majka, Moer, MánaAnya, Móthair, Maman, Máti, Mére, Mutter, Okaasan, Mor, Mari, Motina, Matka, Mother, Moeder. 

De eerste stap is volgens Karen: Meer weten over compassie. Karen stelt voor om je in deze stap meer te verdiepen in je eigen geloofstraditie of in die van anderen. Dat is een biografische vraag die je op weg helpt je eigen traditie te vinden en vandaaruit jezelf én anderen te gaan begrijpen. Compassie voor jezelf verschilt niet van compassie voor anderen.

Om werkelijk verbinding te maken met onszelf en met de ander dienen we wel een andere taal te leren, de taal van het hart. De muziek van het hart kent haar eigen ritme en taal. Muziek is net als de Beeldtaal Kunst. Religies leren: ‘Taal’ is Sanskriet voor ritme. Het ritme van de polsslag en van de vier seizoenen. Pasgeboren baby’s kunnen al na een paar dagen hun moedertaal van een andere taal onderscheiden, puur door het verschil in ritme en klank. 

Het oude denken is dat je mensen de antwoorden moet geven. Het nieuwe denken is, zoveel vertrouwen in mensen hebben dat je weet ze zijn heus in staat zelf die antwoorden te vinden of vragen te stellen.

Niemand kan een symfonie alleen spelen. Ook komt zij niet tot stand als iedereen alleen zijn of haar eigen stuk vertolkt. Pas in het afstemmen op en het samenwerken met elk van de anderen in het orkest komt de rijkdom van de symfonie tot volle glorie. De glorieuze uitvoering van de symfonie voltrekt zich als individuen hun eigen instrument goed bespelen en dat in hun samenwerking met de andere spelers zó doen, dat ieders specifieke inbreng bijdraagt aan de totstandkoming van een nieuw geheel. Die verbinding krijg je in een werkelijk gesprek. In een gesprek met jezelf bijvoorbeeld. Vandaar dat het bijhouden van een dagboek hier goed werkt. Maar bovenal is er behoefte aan echt gesprek met een ander mens…..

Doe het niet voor anderen, doe het anderen vóór

De meeste mensen denken dat intelligente mensen die goed kunnen leren, wijzer zijn dan diegenen die minder goed kunnen leren. Niets is minder waar. Werkelijk, levensbepalende wijsheid haal je niet uit geschreven teksten. Echte wijsheid is de universele wijsheid die in je hart zetelt. Op een moment in de tijd mocht ik dit artikel vertalen: https://bit.ly/3C4Nve6 

“Het hart is in staat dualiteit te overstijgen met behulp van de energieën van liefde en compassie. Het is dit innerlijke contact dat heelwording bewerkstelligt. Alle werkelijke genezing is zelfgenezing”

Door ernaar te streven naar je geweten te leven en je verantwoordelijkheden serieus te nemen oftewel als je je intuïtie volgt en niets en niemand bewust kwaad doet of toewenst, dan leef je het leven van een werkelijk wijs mens. Er is harmonie in denken, voelen en willen opdat het zich ontwikkelen kan naar imaginatie, inspiratie en intuïtie en andere heldere gaven! 

Elk mens heeft een eigen en uniek levensverhaal. De wetmatigheden delen we allemaal en staan centraal in elk verhaal. Het verhaal van jouw leven, dat al lang begon voor jouw geboorte, wil erkent worden. Het eigen verhaal herkennen en de samenhangen vinden is jezelf erkennen en ook je ‘Voorouders omarmen’. Nodig eens een voorouder uit op je zoektocht, verbindt je in stilte met het verhaal. 

Luister eens naar het verhaal van je ouders of ontdek hoe je grootouders elkaar hebben leren kennen. Door zo vragenderwijs het Licht te volgen leidt de stem van je hart je naar plaatsen waar het woord begint. Dat is de betekenis van de klank aum, van ohm, sjalom, salaam.

Weet je welkom en lees gezellig mee wat er zoal in je leven aan vaardigheden, talenten en bewustwording mag binnenvallen en heb je vragen of behoefte aan uitwisseling schroom niet contact op te nemen: https://wp.me/P2XSLz-2oK 

Biografiewerk is immers maatwerk – het gaat over kunst, over zingeving en het allermeest over inzicht in je eigen levensloop. Ieder heeft een eigen verhaal, de wetmatigheden die we delen verschillen niet. Waar wijk jij ervan af en wat vertelt dit over jou?